για τις περισσότερες εξορμήσεις στην ύπαιθρο.
Η κατοίκησή της χάνεται στα βάθη της προϊστορίας.
Τον αρχαιότερο κάτοικο τον εντοπίζουμε στα μέσα της 6ης χιλιετίας. Επιλέγει ως τόπο εγκατάστασης το Νεολιθικό οικισμό του Αρκαδικού νότια του πάρκου της Αγίας Βαρβάρας. Ο οικισμός αυτός εξακολουθεί να αποτελεί τόπο εγκατάστασης μέχρι την πρώιμη εποχή του χαλκού και σποραδικά στους ιστορικούς χρόνους.
‘Όμως στα αρχαία χρόνια, ο πυρήνας του οικισμού εντοπίζεται εσωτερικά του βυζαντινού περιβόλου των τειχών της Δράμας,
Στους ρωμαϊκούς χρόνους, η σημερινή πόλη υπήρξε σημαντικός σταθμός οδικού δικτύου, μέσα στην εκτεταμένη αποικία των Φιλίππων. Το όνομα αυτής Daravescus.
Συστατικό στοιχείο για τη φυσιογνωμία της περιοχής αποτελεί η επικράτηση της λατρείας του θεού Διόνυσου. Ο θεός της χαράς και του κρασιού ταυτίστηκε με την περιοχή, λατρεύτηκε από τους κατοίκους όσο πουθενά αλλού και είναι μία σχέση που κρατάει μέχρι σήμερα.
Η Δράμα εμφανίζεται ως ισχυρό κάστρο με εμπορικό και στρατηγικό ενδιαφέρον στη μεταβυζαντινή εποχή, ενώ γίνεται τόπος παραμονής και αναψυχής της Αυτοκράτειρας Ειρήνης Μομφερατικής.
Η κατάληψη της πόλης από τους Οθωμανούς το 1383 θα φέρει περίοδο στασιμότητας.
Ο 18ος αιώνας είναι η εποχή της ακμής της. Η Δράμα εξελίσσεται σε ένα ονομαστό οικιστικό κέντρο εξαιτίας των κλωστηρίων και των βαφείων βαμβακιού, αλλά και της καλλιέργειας ρυζιού.
Τον 19ο αιώνα, η ανάπτυξη του εμπορίου του καπνού θα δώσει νέα ώθηση στην πόλη και θα την φέρει σε επαφή με τις αγορές της Τουρκίας και της νοτιοανατολικής και κεντρικής Ευρώπης αλλά και με την αρχιτεκτονική φυσιογνωμία των χωρών αυτών. Αποτέλεσμα αυτών είναι η σημαντική διαφοροποίηση της παραδοσιακής δομής της πόλης και η εμφάνιση της ευρωπαϊκής επίδρασης στο στυλ των κτιρίων.
Η Δράμα απελευθερώνεται από την ξένη κατοχή τον Ιούλιο του 1913.
Μεταπολεμικά και ύστερα από δύο βουλγαρικές κατοχές, αποτελεί το οικονομικό, διοικητικό και πολιτιστικό κέντρο του νομού με έντονους ρυθμούς ανάπτυξης και αλλαγές στη φυσιογνωμίας της.
Αξίζει να δείτε το αρχαιολογικό μουσείο της πόλης, όπου ξεδιπλώνεται η τοπική ιστορία από τις απώτατες απαρχές της (5.000 π.Χ.) μέχρι της απελευθέρωση (1913), το εκκλησιαστικό μουσείο, τα υπολείμματα των μεσαιωνικών τειχών της πόλης, τον κατανυκτικό ναό της Αγίας Σοφίας (10ο αιώνα), την παλαιά Μητρόπολη και τα εκπαιδευτήρια της Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητας Δράμας, τα διατηρητέα κτίσματα, μέγαρο Τζήμου (Ταξιαρχία), πρώην οικία Αναστασιάδη («Μαρμάρινο σπίτι»).
Αξίζει να επισκεφθείτε το πάρκο της Αγίας Βαρβάρας με τα εξαιρετικά του αναψυκτήρια και εστιατόρια και να περιδιαβείτε στα σοκάκια της παλαιάς πόλης, όπου γραφικές γωνίες θα σας κερδίσουν.