στην πείνα και τη δίψα κάτω από αντίξοες συνθήκες, δείχνει τις περιπέτειες του ανθρώπου μέσα στη ζωή και την αποφασιστικότητά του να συνεχίσει να παλεύει. Ένα άλλο χαρακτηριστικό είναι οι τραγόμορφες αμφιέσεις που ονομάζονται Χαράπηδες. Άνδρες φορούν δέρματα ζώων και κουδούνια στην μέση τους και με τον εκκωφαντικό θόρυβο που προκαλούν, διώχνουν τα κακά πνεύματα και καλωσορίζουν τη νέα χρονιά, εξευμενίζουν τη φύση για την αναγέννησή της. Η προετοιμασία της μύησης ξεκινά από το βράδυ της 6ης Ιανουαρίου (ώρα 20:30) με μορφή πομπής και συνεχίζεται την επομένη το μεσημέρι (ώρα 12:00) με μπροστάρη την καμήλα, υπό τους ήχους των τοπικών οργάνων (μακεδονικής λύρας και νταχαρέ), με τη συνοδεία των Χαράπηδων που ξεσηκώνουν με το θόρυβο των κουδουνιών τους, των Παππούδων και τις Γκιλίγκες, γυρίζουν όλες τις γειτονιές δίνοντας ευχές. Την επομένη μέρα, στις 3 μ.μ. στον αύλειο χώρο του δημοτικού σχολείου, τελείται το δρώμενο με αναπαράσταση οργώματος και σποράς, με την παρουσία του Σταχτή και των «Ανδρείκελων» που αναπαριστούν τη γενετήσια ορμή.