συνολικού μήκους περίπου 1800μ., που σε τακτά διαστήματα ενισχύεται από στρογγυλούς και ορθογώνιους πύργους, είκοσι τέσσερις στο σύνολο, οι οποίοι χρονολογούνται από τα παλαιοχριστιανικά μέχρι και τα οθωμανικά χρόνια. Ο πιο γνωστός και εντυπωσιακός είναι ο Πύργος της Βασιλοπούλας, στη νοτιοανατολική γωνία του οχυρωμένου λόφου, που πήρε το όνομά του από το θρύλο που θέλει την κόρη του διοικητή της πόλης να πέφτει από τις επάλξεις του. Χαρακτηριστική είναι η πλάκα που σώζεται με χαραγμένο ένα μονόγραμμα, πιθανότατα του πρωτοτράτορα Μιχαήλ Γλαβά Ταρχεινιώτη. Υπήρχαν αρκετές κύριες και δευτερεύουσες εξωτερικές πύλες στα τείχη με κυριότερες τις Σαραϊόπορτες, τις Νερόπορτες ή Καλέπορτες και τις Πύλες της Γέφυρας στο νοτιοδυτικό τμήμα της οχύρωσης κοντά στον Ερυθροπόταμο. Κοντά στις Νερόπορτες και βόρεια του Καλέ στις παρυφές της δυτικής πλαγιάς βρίσκεται το Πεντάζωνο, κυκλικός Πύργος με μία ευθεία πλευρά, το εσωτερικό του οποίου χρησίμευε ως δεξαμενή, εξασφαλίζοντας την υδροδότηση του κάστρου και ενισχύοντας την άμυνά του. Στους πρόποδες του λόφου, εντός του φυσικού βράχου, υπάρχουν υπόσκαφα (λαξευμένες κοιλότητες), που χρησίμευαν ως χώροι αποθήκευσης και ως δεξαμενές νερού στα υπόγεια των σπιτιών, ενώ δεν αποκλείεται και η λατρευτική χρήση ορισμένων από αυτές.

Υπηρεσιακή Μονάδα :15η Εφορία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων

Τηλέφωνο:+30 2531035870