αργότερα παραχωρήθηκε στο χωριό. Το βέβαιο πάντως είναι ότι δυτικά και βόρεια αυτού, σε απόσταση ενός έως τριών χιλιομέτρων, υπήρχαν τουλάχιστον τρια μετόχια των Αγιορείτικων μονών Ξηροποτάμου, Σταυρονικήτα και Καρακάλου. Σήμερα όλος ο χώρος που περιέβαλλε τα μετόχια αυτά μαζί με τα ελαιόδενδρά τους που άλλοτε ανήκαν στις αντίστοιχες αγιορείτικες μονές, από το 1932 έχει απαλλοτριωθεί και τον κατέχουν οι κάτοικοι των Μαριών και των Λιμεναρίων. Σήμερα, εκτός από τον κεντρικό ναό που είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου, υπάρχει μισολοκληρωμένη, τουλάχιστον η βορεινή πλευρά των κτισμάτων της μονής, στην οποία βρίσκονται τα κελλιά των μοναχών, η βιβλιοθήκη και το πανέμορφο εκκλησάκι του Τιμίου Προδρόμου που είναι πράγματι ένα σωστό κομψοτέχνημα. Υπάρχει ακόμα ένα ανεξάρτητο κτίσμα στα δεξιά της εισόδου της Μονής όπου στεγάζεται το μαγειρείο, ο ξενώνας και τα δωμάτια, στα οποία φιλοξενήθηκαν προσωρινά και οι υπέργηρες μοναχές της μονής του Αγίου Παντελεήμονος Θάσου με την ηγουμένη αυτών, γερόντισσα Φιλοθέη, μέχρις ότου εγκαταστάθηκαν οριστικά στις εγκαταστάσεις της Μονής. Τέλος, στη νοτιοανατολική πλευρά της Μονής, αριστερά της εισόδου αυτής, ολοκληρώθηκε τα Χριστούγεννα του 1989, η ανέργεση μιας θαυμάσιας αίθουσας υποδοχής των προσκυνητών που θα παίζει το ρόλο του αρχονταρικίου. Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε στην ιστοσελίδα της Μητρόπολης Φιλίππων, Νεαπόλεως & Θάσου.